Znaj swoje prawa

Pracownicy zakładów

Wynagrodzenie każdego pracownika za pracę w porze dziennej oblicza się, dzieląc liczbę 167,94 na stałe wynagrodzenie miesięczne. Uwaga: ma to zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy wynegocjowano wynagrodzenie za pracę wykonywaną w porze dziennej.

Pora dzienna: dla pracowników zakładów, jest to czas od godziny 9:00 do 18:00 we wszystkie dni powszednie.
Pełny etat jest zdefiniowany jako 167,94 godzin miesięcznie lub 38,75 godzin tygodniowo, co oznacza 7,75 godzin dziennie.

Wynagrodzenie godzinowe pracowników zakładów: Nadgodziny do godziny 24:00 są wypłacane w wysokości 0,8235% miesięcznego wynagrodzenia za pracę w porze dziennej oraz 0,8824% w okresie od godziny 24:00 do 7:00, do 167,94 godzin miesięcznie.

Stawka za nadgodziny: dotyczy każdej pracy wykonywanej poza porą dzienną powyżej 167,94 godzin miesięcznie.

Wynagrodzenie godzinowe za nadgodziny wynosi 1,0385% stałego wynagrodzenia miesięcznego.

Ważne święta: każda praca wykonywana w określone ważne święta według VR oraz art. 2.3.2 układu zbiorowego pracy SA (patrz dodatkowe święta).
Wynagrodzenie godzinowe za pracę w ważne święta wynosi 1,375% stałego wynagrodzenia miesięcznego.

Dozwolone jest rozpoczęcie pracy w porze dziennej przed godziną 9:00, ale nigdy wcześniej niż o 7:00. Praca w porze dziennej w takim przypadku kończy się wcześniej, w zależności od momentu rozpoczęcia pracy.

Przerwa obiadowa wynosi od ½ godziny do 1 godziny dziennie, przy czym pracownik ma prawo do przerwy obiadowej, jeśli praca jest wykonywana przez co najmniej 5 godzin.Przerwa obiadowa przysługuje między godziną 12:00 a 14:00 i nie wlicza się do czasu pracy – jest to czas bezpłatny. Przełożony pracownika określa długość przerwy obiadowej, choć w niektórych przypadkach można to negocjować.

Przerwy na kawę przysługują w wymiarze 35 minut na każdy dzień pracy na pełny etat, czyli przez 7,75 godzin dziennie, i są wykorzystywane w porozumieniu z przełożonym. Przerwa na kawę wlicza się do czasu pracy i w związku z tym jest opłacana przez firmę. Jeśli podczas przerwy na kawę jest wykonywana praca, pracownikowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie lub odpowiednie skrócenie czasu pracy.
Należy to wynegocjować indywidualnie w poszczególnych przypadkach.

Przerwa na kolację przysługuje między godziną 19:00 a 20:00, przy czym pracownik ma prawo do tej przerwy, jeśli pracuje co najmniej przez 4,5 godziny.
Przerwa na kolację jest płatna, i jeżeli ten czas zostanie wykorzystany na pracę, ta jego część, którą na to przeznaczono, stanowi nadgodziny.

Przerwy na odpoczynek w trakcie weekendu są takie same, jak w dni powszednie, zgodnie z układem zbiorowym.

Pracownicy biurowi

Wynagrodzenie każdego pracownika za pracę w porze dziennej oblicza się, dzieląc liczbę 159,27 na stałe wynagrodzenie miesięczne. Uwaga: ma to zastosowanie wyłącznie w przypadkach, gdy wynegocjowano wynagrodzenie za pracę wykonywaną w porze dziennej.

Praca w porze dziennej: dla pracowników biurowych jest to okres od godziny 9:00 do 17:00 we wszystkie dni powszednie. Praca na pełny etat to 159,27 godzin.

Wynagrodzenie godzinowe pracowników biurowych: w nadgodzinach do godziny 24:00 wynosi 0,875% miesięcznego wynagrodzenia za pracę w porze dziennej oraz 0,9375% w okresie od godziny 24:00 do 7:00.

Nadgodziny: dotyczy każdej pracy wykonywanej poza tradycyjną porą dzienną powyżej 159,27 godzin miesięcznie. Stawka godzinowa za nadgodziny wynosi 1,0385% stałego wynagrodzenia godzinowego.

Ważne święta: każda praca wykonywana w określone ważne święta według VR oraz art. 2.3.2 układu zbiorowego pracy SA (patrz dodatkowe święta). Wynagrodzenie godzinowe za pracę w ważne święta wynosi 1,375% stałego wynagrodzenia miesięcznego.

Dozwolone jest rozpoczęcie pracy w porze dziennej przed godziną 9:00, ale nigdy wcześniej niż o 7:00. Praca w porze dziennej w takim przypadku kończy się wcześniej, w zależności od momentu rozpoczęcia pracy.

Przerwa obiadowa wynosi od ½ godziny do 1 godziny dziennie, przy czym pracownik ma prawo do przerwy obiadowej, jeśli praca jest wykonywana przez co najmniej 5 godzin. Przerwa obiadowa przysługuje między godziną 12:00 a 14:00 i nie wlicza się do czasu pracy – jest to czas bezpłatny.
Przełożony pracownika określa długość przerwy obiadowej, choć w niektórych przypadkach można to negocjować.

Przerwy na kawę przysługują w wymiarze 15 minut na każdy dzień pracy na pełny etat, czyli przez 7,35 godzin dziennie, i są wykorzystywane w porozumieniu z przełożonym. Przerwa na kawę wlicza się do czasu pracy i w związku z tym jest opłacana przez firmę.
Jeśli podczas przerwy na kawę jest wykonywana praca, pracownikowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie lub odpowiednie skrócenie czasu pracy.

Należy to wynegocjować indywidualnie w poszczególnych przypadkach.

Przerwa na kolację przysługuje między godziną 19:00 a 20:00, przy czym pracownik ma prawo do tej przerwy, jeśli pracuje co najmniej przez 4,5 godziny. Przerwa na kolację jest płatna, i jeżeli ten czas zostanie wykorzystany na pracę, ta jego część, którą na to przeznaczono, stanowi nadgodziny

Przerwy na odpoczynek w trakcie weekendu są takie same, jak w dni powszednie, zgodnie z układem zbiorowym.

Urlop

• Wynagrodzenie urlopowe nie może być wypłacane z wynagrodzeniem miesięcznym.
• Wynagrodzenie urlopowe przysługuje wszystkim pracownikom.
  Art. 1 ustawy nr 30/1987 o urlopach stanowi, że wszystkie osoby, które pracują na rzecz innych w zamian za wynagrodzenie, mają prawo do urlopu i wynagrodzenia urlopowego.
• Urlop jest akumulowany w okresie od 1 maja do 30 kwietnia każdego roku.
  Minimalny urlop to 24 dni powszednie.
• Wynagrodzenie urlopowe wynosi wówczas 10,17% całkowitego wynagrodzenia.
  Wynagrodzenie urlopowe jest wypłacane na dwa różne sposoby, tj. (1) pracownik otrzymuje wynagrodzenie urlopowe, gdy idzie na urlop, (2) pracownik otrzymuje wynagrodzenie urlopowe na specjalne konto urlopowe, a następnie jest ono przekazywane na konto pracownika do wypłat wynagrodzenia na początku maja każdego roku. Środki z konta urlopowego stanowią wówczas wynagrodzenie pracownika, gdy idzie on na urlop.
• Po 5 latach w tym samym trybie pracy wymiar urlopu wynosi 25 dni powszednich. Wynagrodzenie urlopowe wynosi wówczas 10,64%.
• Po 5 latach pracy u tego samego pracodawcy wymiar urlopu wynosi 27 dni powszednich. Wynagrodzenie urlopowe wynosi wówczas 11,59% całkowitego wynagrodzenia.
• Po 10 latach pracy u tego samego pracodawcy wymiar urlopu wynosi 30 dni powszednich. Wynagrodzenie urlopowe wynosi wówczas 13,04% całkowitego wynagrodzenia.
• Urlop należy ustalać w porozumieniu z pracodawcą i w okresie od 2 maja do 15 września każdego roku.
• W przypadku wykorzystania urlopu po 15 września na prośbę pracodawcy, urlop ulega wydłużeniu o 25%.
• Pracownik, który niedawno rozpoczął pracę, ma prawo do urlopu, jednak w czasie urlopu nie przysługują mu płatności ze strony aktualnego pracodawcy, zgodnie z art. 2 ustawy o urlopach. Jest to prawo pracodawcy, jeśli przychodzi on z innej pracy.
• Czas, w którym pracownik przebywa poza pracą z powodu choroby lub wypadku, jest uważany za czas pracy, co dotyczy również urlopu macierzyńskiego, tzn. pracownik zyskuje prawo do urlopu.
• Jeśli pracownik w pełni wykorzysta uprawnienia z tytułu choroby lub wypadku, czas przebywania poza pracą nie jest uważany za okres akumulowania urlopu.
  To samo dotyczy urlopu bezpłatnego. Czas, w którym pracownik przebywa na urlopie ustawowym, jest również uważany za okres zarobkowy, ponieważ otrzymuje za ten czas wynagrodzenie urlopowe – na koniec miesiąca lub z konta urlopowego na początku maja.

Okres wypowiedzenia

• Okres wypowiedzenia jest wzajemny, tzn. jest taki sam niezależnie od tego, czy to pracownik rezygnuje z pracy, czy też stosunek pracy jest rozwiązywany przez pracodawcę.
• Rozwiązanie stosunku pracy w każdym przypadku musi nastąpić na piśmie.
• O ile nie wynegocjowano inaczej, świadczenie pracy przez cały ustawowy okres wypowiedzenia jest obowiązkowe.VR we wszystkich przypadkach doradza, aby wynegocjowane warunki potwierdzać w formie pisemnej.
• W ciągu pierwszych trzech miesięcy zatrudnienia okres wypowiedzenia wynosi jeden tydzień.
• Po trzech miesiącach zatrudnienia, a poniżej sześciu miesięcy okres wypowiedzenia wynosi jeden miesiąc, z ograniczeniem do końca miesiąca.
• Po 6 miesiącu zatrudnienia okres wypowiedzenia wynosi trzy miesiące, z ograniczeniem do końca miesiąca.

Uprawnienia chorobowe

• Prawa pracowników do wynagrodzenia w przypadku nieobecności spowodowanej chorobą lub wypadkiem stanowią nieodłączną część warunków zatrudnienia każdego pracownika i w umowie o pracę nie można zrezygnować z tych praw ani wynegocjować odmiennych.
• Pracownicy, którzy ucierpieli w wyniku wypadku przy pracy lub w drodze do lub z pracy, powinni dokładnie zapoznać się ze swoimi prawami w tym zakresie oraz zwrócić się do specjalistów VR ds. układów zbiorowych.
• W pierwszym roku przysługują 2 dni chorobowe miesięcznie za każdy przepracowany miesiąc.
• Po 1 roku pracy uprawnienia chorobowe wynoszą 2 miesiące za każdy okres 12 miesięcy.
• Po 5 latach pracy uprawnienia chorobowe wynoszą 4 miesiące za każdy okres 12 miesięcy.
• Po 10 latach pracy uprawnienia chorobowe wynoszą 6 miesiące za każdy okres 12 miesięcy.
• Uprawnienia chorobowe na dzieci wynoszą 2 dni za każdy przepracowany miesiąc, przy czym jest to maksymalnie 12 dni za każde 12 miesięcy.
• W przypadku wypadków przy pracy lub chorób zawodowych, które wystąpią w pracy lub w związku z nią, lub w drodze do pracy lub z pracy, pracodawca wypłaca wynagrodzenie za pracę w porze dziennej przez okres maksymalnie 3 miesięcy, dodatkowo do przysługujących uprawnień chorobowych.
• Pracownik musi zgłosić swoją chorobę przełożonemu przy pierwszej możliwej okazji.
• Przełożony może określić, czy pracownik musi przedstawić zaświadczenie. Jeśli pracownik zostanie o to poproszony, musi udać się do lekarza w celu uzyskania zaświadczenia lekarskiego o chorobie.